EERSTE LEZING: Exodus 34,27-35
TWEEDE LEZING: 1 Korintiërs 13,1-13
EVANGELIE: Lucas 9,28-36
De Bijbel staat vol wonderlijke verhalen. Ook de verhalen over Jezus in het evangelie zijn vol wonderlijkheden. Denk aan zijn genezingen, aan zijn soms raadselachtige uitspraken, aan het brood dat wordt vermenigvuldigd, aan het water dat in wijn wordt veranderd of aan de storm die tot bedaren wordt gebracht. Maar in al die wonderlijkheden voel je altijd nog de relatie met het gewone leven. Het speelt zich af in eenzelfde wereld waar wij ook in leven, ook al is het in een andere tijd en in een andere cultuur. Al die mensen die Jezus ontmoet zijn niet anders dan wij: boeren, vissers, vrouwen, kinderen.
Het verhaal dat we deze zondag overdenken, wijkt daarvan af. Ook hier gaat het over mensen waarin wij iets van onszelf kunnen herkennen, de drie leerlingen die met Jezus op de berg zijn. Maar verder lijkt het ver van de dagelijkse realiteit verwijderd, meer hemels dan aards. Er verschijnen twee figuren, Mozes en Elia, “in hemelse luister” die met Jezus in gesprek zijn, alsof zij uit de dood zijn verrezen. Is het een droom? Een hallucinatie? Onwerkelijk.
Jezus leeft van het gebed maar als het ware ook in het gebed. Het gebed is de kracht waardoor hij uiteindelijk zijn weg kon gaan, de weg van het leven en van de liefde en van de volgehouden liefde in het aangezicht van de dood. Dat is de innerlijke bron waardoor het kan gebeuren dat in zijn gebed zijn gelaat op gaat lichten en iets van een hemels glans krijgt. Dat is het wonder van de transfiguratie zoals Lucas dat schetst.
In het lijden gloort het licht. Dat is het geheim van Pasen: in de duisternis is het licht, in de dood is het leven. Het gebed brengt je dichter bij jezelf, bij je eigen bronnen van inspiratie, waardoor je ook meer voor anderen kunt betekenen. Gebed als ruimte, letterlijk in onze vieringen. Figuurlijk als ruimte die je creëert in je eigen drukke dagelijkse discipline, om gericht te zijn op God, op het leven en dus ook het lijden.
Als je zo leeft in de ruimte van het gebed, in gerichtheid op het dagelijkse leven, kan het gelaat van de ene mens oplichten voor de ander en kan het wonder gebeuren dat er iets zichtbaar wordt van de hemelse luister waartoe wij bestemd zijn.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.
