EERSTE LEZING: Jesaja 35, 1-10
TWEEDE LEZING: Efeziërs 5, 15-20
EVANGELIE: Marcus 7, 31-37
De man uit het evangelie van vandaag zit helemaal dicht. Er komt weinig bij hem binnen, want hij was doof en er komt bijna niets uit, praten ging heel erg moeilijk. Als je doof bent kun je het ook moeilijk leren om goed te spreken. Wat zal die man eenzaam zijn geweest. Je verhaal delen lukt niet, open staan naar anderen, lukt niet. Hij zit opgesloten in zichzelf. Alleen.
Je hoeft niet doof te zijn of moeilijk uit je woorden komen om iets van deze man mee te voelen. Je hebt van die mensen die super open zijn, heel makkelijk met iedereen een praatje kunnen maken. Mooi ook als die openheid echt is. Maar als je van nature wat meer gesloten bent, kun je daar jaloers op zijn. Als je je niet zo vlot voelt. Misschien denk je wel eens: ik zou ook wel willen dat ik makkelijker contact maakte. Ik zou ook wel willen dat mensen eens mijn verhaal hoorden. En als dat je om wat voor reden dan ook niet lukt, als je dat mist, raak je soms een beetje opgesloten in jezelf. En dan snap je iets van hoe alleen deze dove man zich voelde.
En wat Jezus dan doet is mooi. Een praatje maken heeft geen zin. Dus Jezus gaat de taal spreken die de dove man wel begrijpt. Die van aanraken en van symbolen. Soms doet een blik, van: hé, ik zie je, zoveel meer dan een stortvloed van woorden. Jezus maakt contact met die man, fysiek, en laat van tevoren merken wat hij gaat doen. Hij raakt zijn oren aan: daar ga ik je mee helpen. Hij raakt zijn tong aan: daar ga ik je mee helpen. En Jezus kijkt demonstratief omhoog: daar komt het vandaan.
Dit verhaal houdt ons een spiegel voor: ik kan wel blij zijn met wat Jezus voor me doet. Ik kan wel zeggen: alles wat hij doet is goed. Wat hij doet voor mij, dat is fijn. Maar doe ik dan ook wat hij zegt? Wil ik luisteren? Of wil ik alleen maar van hem krijgen? Het Woord laat van zich horen. Maar sta ik daar wel voor open?
Soms lijkt het alsof je maar beter doofstom kan zijn. Dan hoor je niet wat God zegt en kun je tenminste ook niks missen. Maar dan zie je ook niet met de bril van God de kansen, de toekomst, de mens in anderen, allemaal mensen die mogen leven in het Koninkrijk van God. Als ze het willen zien.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.
